Bij aankomst wordt je begroet met een
zakelijke sfeer en minimalistische
kamers. De inrichting is erg sober: er
is geen kledingkast, alleen kleerhangers
en twee hoge planken die moeilijk
bereikbaar zijn. Sommige kamers in het
hoofdgebouw zijn gehorig en lijken
gedateerd. De rest van de kamers bevindt
zich in een bijgebouw op 30 meter
afstand, weggestopt in een zijstraat
zonder uitzicht op het plein of de brug.
Enkele kamers hebben een Frans balkon
waar je niet op kunt zitten, terwijl
andere kamers geen raam naar buiten
hebben of uitkijken op een kleine
binnenplaats. De begane grond kamers
grenzen direct aan de smalle straat en
zijn afgeschermd met tralies.
Voorzieningen zoals een föhn, bidet of
koelkast ontbreken. Het is relatief
gemakkelijk om meerdere kamers te
bezichtigen, aangezien de deuren vaak
open staan terwijl het
schoonmaakpersoneel uitgebreid de tijd
neemt om met elkaar te kletsen.
Als je waarde hecht aan marmeren
accenten, dan is het bijgebouw de place
to be. Maar als je dat niet zo
belangrijk vindt, is het misschien
verstandig om elders te zoeken, vooral
als je tegenvallende ontbijtservice en
identieke dinermogelijkheden meerekent.