Het Chateau de la Motte Fenelon heeft
naast de elegante 'Orangerie' ook een
aantal 'bungalows' in een prachtige
setting aan het Scheldekanaal, aan de
rand van Cambrai. De bungalows zijn als
een rijtje kamers aaneengeplakt,
geïnspireerd op het Amerikaanse
motel-model. Deze accommodaties liggen
aan de overkant van een perfect
onderhouden gazon, waar een vriendelijke
grasmaairobot zijn werk doet.
Temidden van dit rustige landschap, vol
'homo-edentulus', kwam ik een
opmerkelijk meisje tegen op weg terug
van een Japanse avond. Ze straalde een
levenslust uit waar zelfs de meest
kritische zelfmoordterrorist misschien
hoop uit zou putten. Mijn gedachten
begonnen te dwalen naar scenario's
waarin zelfs zij hen kan raken, maar
mijn fantasie neemt soms wilde
wendingen. Toch is het bijzonder hoe
verschillend mensen geloven in wat er na
dit leven komt, met of zonder maagdelijk
welkomstcomité. Ik twijfel aan dat
alles, terwijl velen het proberen uit te
leggen.
Ik vraag me af of onze hypothetische
aanslagpleger überhaupt in haar
geïnteresseerd zou zijn. Dat zou voor
mij de moeilijkheid vergroten...
Gelukkig blijft het bij een denkbeeldige
dreiging!
Eenmaal terug 'thuis', besloot ik te
ontspannen door mijn dobbelsteen te
werpen. Het resultaat: 3, 5, 3, 4, 3, 3,
4, 4, 4, 3.
Zo gaat het leven verder, vol
onverwachte ontmoetingen en gedachten
die alle kanten op kunnen gaan.