Een overnachting geboekt voor wat
ontspanning, maar rust was ver te
zoeken.
We kregen een achterafgelegen kamer
toegewezen (kamer 143, tweede
verdieping) waar de tand des tijds
duidelijk zijn sporen had achtergelaten.
De kamer was duidelijk niet goed
onderhouden: loszittend behang, kapotte
hoekprofielen, schimmel op het Veluxraam
in de badkamer, vlekken op de deur en
een stoffige en afbladderende radiator.
Dit was niet het niveau dat we gewend
waren van Fletcher-hotels, zeker niet
van een zogenaamd viersterrenhotel zoals
De Witte Raaf. De foto's die we hebben
genomen tijdens ons verblijf spreken
voor zich.
Maar het ergste moest nog komen... Bij
binnenkomst in de kamer werden we
begroet door het constante geluid van
een motor. Zelfs aan de andere kant van
de kamer was het voelbaar. We hebben dit
direct gemeld bij de receptie, waar werd
gezegd dat het afkomstig was van de
ventilatiepijp van de keuken, die naar
verwachting om negen uur 's avonds zou
stoppen. Om kwart over negen was
eindelijk de rust wedergekeerd. Echter,
om half zes 's ochtends werd onze
'rustige nacht' wreed verstoord door het
lawaai van dezelfde dampkap die weer
begon te draaien. Dit was verre van wat
we hadden verwacht tijdens ons verblijf.
Het is overduidelijk dat deze kamer geen
vier sterren waardig is. Het is
teleurstellend voor gasten die hier geld
aan uitgegeven hebben. Het probleem
melden mocht niet baten, wat de ervaring
nog eens extra onderstreept.