Bij aankomst had ik hoge verwachtingen
van deze accommodatie, die door
reissites als Jalan en Rakuten werd
bestempeld als eersteklas/luxe. Echter,
mijn eerste indruk van de standaard
single kamer in het hoofdgebouw was meer
die van een 'zakenhotel'. De
loungekleding was simpel en onopvallend,
gemaakt voor functioneel gebruik,
terwijl de dunne, papieren pantoffels
ook niet echt luxe uitstraalden.
Gelukkig was de WiFi snelheid van 60-70
Mbps zowel in de kamer als het gebouw
goed, waardoor er geen praktische
problemen waren.
Een handige optie was dat je ervoor kon
kiezen om je kamer tijdens je verblijf
niet te laten schoonmaken door simpelweg
de voorzieningen aan de deurknop te
hangen. Echter, de enige voorzieningen
die werden aangevuld waren handdoeken,
tandenborstels en zeep. Andere
basisbenodigdheden zoals mineraalwater,
koffie en thee werden niet automatisch
bijgevuld, wat een minpuntje was. Hoewel
je altijd de receptie kon bellen om het
te brengen, voelde dit toch wat
omslachtig aan en zo liet ik het zelf
ook maar zitten. Het leek erop dat de
andere gasten hier ook geen moeite mee
namen. Blijkbaar heb je naast handdoeken
niet veel meer nodig.
Helaas ontbraken verkoopautomaten voor
mineraalwater in het gebouw en het
bordje in de badkamer waarop stond 'Dit
water is drinkbaar' kreeg daardoor
ineens een grotere betekenis.
Roomservice was wel 24 uur beschikbaar,
maar je moest soms kiezen tussen de
duurdere optie van roomservice of gewoon
kraanwater drinken.
Het ontbijtmenu was typisch voor een
zakenhotel en als je niet vroeg genoeg
was, moest je het maar onderweg opeten.
Het was fijn om direct naar je tafel
geleid te worden zonder te hoeven
wachten bij de ingang, maar de
ontbijtruimte was klein en voelde druk
aan door andere gasten en personeel dat
heen en weer liep, wat niet bepaald een
rustige sfeer creëerde.
Hoewel de kamer klein was vanwege het
oude gebouw uit de jaren '70, vond ik
dat het niveau van gastvrijheid niet
helemaal overeenkwam met het mooie
uiterlijk vanaf de hoofdstraat.