De prijs van de kamer was betaalbaar, dus ik besloot om twee weekdagen door te brengen bij mijn zus terwijl ik tegelijkertijd aan het trainen was bij Marriott. Helaas waren er geen kamers beschikbaar voor de doordeweekse dagen en was een upgrade niet mogelijk, maar gelukkig mocht ik wel tot 16.00 uur uitchecken. Ik heb dit hotel al een paar keer bezocht tijdens de periode van de coronaviruspandemie. Eerder was de parkeergelegenheid gratis, maar nu moet ervoor betaald worden. De lounge is altijd druk en werkt nu met een tijdschema. Ik dacht dat ik in het restaurant kon ontbijten, maar dat bleek uiteindelijk in de lounge te zijn. Tijdens cocktailtijd werd er alcohol geschonken, zoals biertjes van de tap, champagne, wijn en shochu. Het eten was wisselend van kwaliteit, waardoor ik het na de eerste avond al beu was. Helaas zijn er geen spa- of verwarmde zwembadfaciliteiten, waardoor het hotel niet helemaal voldeed aan mijn verwachtingen van een plek om volledig van het hotelleven te genieten.

Ik verbleef in een familiekamer op de clubvloer. De kamer was prachtig en zeer aangenaam! Voor het ontbijt koos ik voor het buffet. Hoewel het buffet niet erg uitgebreid was en meer gericht leek te zijn op buitenlandse gasten, voelde ik me niet helemaal tevreden vanwege de vele andere gasten en de sfeer in de banketzaal. Misschien was het beter geweest om te kiezen voor een traditioneel Japans gerecht.

Dit was mijn eerste ervaring met dit hotel. Het ligt op ongeveer 30 minuten rijden van het station van Kyoto, zonder eetgelegenheden op loopafstand. De restaurants voor het avondeten zijn ook behoorlijk prijzig. Gelukkig is het gebied wel gedekt door Uber Eats, dus er zijn verschillende opties om te bestellen. Helaas liet de schoonmaak van de kamer nogal te wensen over, met hier en daar opvallende tekortkomingen. Op de tafel lag een papiertje voor "gasten die meerdere nachten verblijven", maar er lagen haren en kruimels van snacks op alsof er gegeten was. Ook was de cover van de leiding achter het toilet eraf en was er zwarte schimmel te vinden op de plek waar water voor de luchtbevochtiger moest worden toegevoegd. Ik heb eerder in Marriott hotels zoals Fairfield en Courtyard verbleven (nu Titanium status), en over het algemeen was dit de slechtste ervaring. De lounge was altijd druk en toen ik om 7:00 uur voor het ontbijt ging, stond er al een lange rij. Het was teleurstellend dat ik verrassend genoeg geluiden van auto's en zelfs van de naastgelegen kamer kon horen. Als ik in de toekomst weer voor zaken kom, zal dit hotel zeker niet op mijn lijst met opties staan.

Dit hotel is absoluut een favoriet van mij. Het gebouw, ontworpen door architect Morino Fujigo, lijkt in populariteit te dalen, maar het is nog steeds een genot om rond te lopen en te genieten van de meubels die door dezelfde architect zijn ontworpen. Het uitzicht op de tuin vanuit de lounge is een van de hoogtepunten van het hotel, dus als je de lounge niet bezoekt, mis je misschien wel de helft van de ervaring. In vergelijking met andere hotels die momenteel hoge prijzen hanteren, is dit hotel vrij redelijk geprijsd, afhankelijk van het seizoen. Ik was dol op de Ronnefeldt-thee in de lounge, maar helaas is deze vervangen door Lipton, wat een domper was. Ook zijn er enkele kostenbesparende maatregelen merkbaar, zoals het verdwijnen van bepaalde voorzieningen op de kamers, het stopzetten van het weekendvuur in de tuinlounge en het verminderen van het aantal conciërges. Ondanks dit alles probeer ik positief te blijven en zie ik het als een noodzakelijke zakelijke stap om de prijzen op peil te houden.

Dit hotel was een knus toevluchtsoord en bood een veilige haven tijdens de tyfoon.