Dit restaurant overtreft alle verwachtingen en verdient zeker de twee sterren van Michelin. Het eten is heerlijk, de service is uitstekend en de locatie is perfect. We genoten van een uniek menu met een mix van Japanse en Scandinavische invloeden, wat zorgde voor een zeer bijzondere culinaire ervaring.

Dit restaurant steekt met kop en schouders boven de rest uit in Finland. Het was een aangename verrassing om in Helsinki zo'n hoogstaande culinaire ervaring te vinden. Ik ben van plan om zeker terug te keren wanneer ze weer nieuwe gerechten op de kaart zetten, want dit was echt fantastisch. Een welverdiende pluim voor het hele team!

Bij The Palace draait alles om superlatieven: fantastische service die tegelijkertijd ontspannen en professioneel is, gerechten die het niveau van drie Michelin-sterren overstijgen, een chique en ingetogen interieur en adembenemende uitzichten. De ervaring bij The Palace is van een kaliber dat zijn gelijke niet kent in de Finse eetgeschiedenis. De schrijver van deze tekst heeft aardig wat ervaring met toprestaurants, met een indrukwekkende tien bezoeken aan Mirazur, waarvan twee toen het werd uitgeroepen tot het beste restaurant ter wereld. Misschien zou zelfs President Stubb sportevenementen en mislukte atleten moeten laten voor wat ze zijn en in plaats daarvan eens per maand in The Palace moeten dineren, terwijl hij de briljante kunstwerken van Eero Vottonen omarmt.

Ik was helemaal weg van de ambiance van het restaurant! Een tip die ik graag wil meegeven is om een selectie van halve flessen wijn aan te bieden.

Bij dit eettentje hebben we een avond lang genoten van het verrassingsmenu van de chef-kok. Het was een unieke ervaring toen de serveerster ons aan het begin een menu overhandigde en de keuze gaf tussen het bekijken ervan of het laten verrassen. Spannend genoeg kozen we ervoor om in het duister te tasten en niet stiekem het menu te bekijken, wat achteraf de beste keuze bleek te zijn. Elke gang bracht zijn eigen smakelijke verrassing. Het menu blonk uit door de slimme opbouw; de gerechten waren bescheiden, simpel en eerlijk. De virtuositeit van de chef was vooral merkbaar in de sauzen, zo verrukkelijk dat ik bijna de neiging had om het bord meerdere keren af te likken. Het laatste hoofdgerecht, een geroosterde kwartel, werd geserveerd met brood om de laatste restjes saus op te deppen. De niet-alcoholische drankjes waren voornamelijk ambachtelijke sappen uit diverse landen, met één eigenzinnig brouwsel dat deed denken aan witte wijn maar in werkelijkheid gefilterd tomatensap was.